Showing results by author "Sven Hassel" in Genre Fiction

In Hassels zesde boek over de Tweede Wereldoorlog verplaatsen de gebeurtenissen zich naar Warschau. In 1944 komt het Poolse leger daar in verzet tegen de Duitsers om het land te bevrijden. Een ongelofelijk bloederige veldslag is het gevolg. Op zijn kenmerkende, nietsontziende wijze beschrijft Hassel de gruwelen van deze tragische maar dappere episode uit de Poolse geschiedenis.

Een cruciaal moment in de ondergang van het Derde Rijk was de mislukte veldtocht tegen Rusland. In Ik zag ze sneuvelen beschrijft Hassel de belevenissen van een groep soldaten die in het onherbergzame Rusland op zoek gaan naar het Duitse front. Heldendaden en vreselijke ontberingen wisselen zich af, en de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog bereiken een ijzingwekkend hoogtepunt.

In dit boek vecht het bataljon aan Duitse zijde in het Beleg van Stalingrad. Het Duitse leger is omsingeld, de voorraden zijn op en hun dagen lijken geteld. Onder leiding van een dissidente, fanatische generaal van de SS doet een kleine groep soldaten een poging om uit deze wanhopige situatie te ontsnappen, wetende dat ze daarmee ingaan tegen directe orders van de legerleiding.

Behalve aan het front was ook in de Duitse steden de ellende van de oorlog overal. Frontkameraden speelt zich af in Hamburg, dat al vele malen is gebombardeerd en waar continu de dreiging van nieuwe bombardementen in de lucht hangt. Een groep mannen weet alleen door hun saamhorigheid en kameraadschap onder het juk van de nazi‘s een sprankje hoop te vinden in deze duistere tijden.

In zijn debuutroman beschrijft Sven Hassel naar eigen zeggen zijn belevenissen als soldaat aan het Oostfront. Hij begon al tijdens de oorlog met schrijven en publiceerde Bataljon der verdoemden in 1953. De hoofdpersoon wordt veroordeeld als deserteur en naar een concentratiekamp gestuurd. Na een verblijf in diverse kampen moet hij als soldaat in Rusland tegen het Rode Leger vechten. Alle andere boeken van Hassel gaan door op dit eerste verhaal.

Pakkasta on 38 astetta, jäinen tuuli puhaltaa ja joka puolella makaa tuhansittain sotilaita kuoliaaksi jäätyneinä. Neuvostoliiton radion mukaan yksi saksalainen kuolee joka minuutti. Sven Hassel ja muut 27. panssarirykmentin sotilaat ovat Stalingradissa. Siitä, minkä piti olla Hitlerin suuri voitonmarssi, on tullut valtava tappio Wehrmachtille. Sven ystävineen on onnistunut selviytymään sodan pahimmista taisteluista ja he tietävät, että sota on jo menetetty. Mutta rykmenttiä johtaa fanaattinen SS-kenraali, joka mieluummin kuolee taistelussa kuin myöntää Saksan tappion

Varsova on tallattava maan tasalle, vaikka se vaatisi joka ikisen Wehrmachtin miehen! Se on Himmlerin määräys. Varsovassa helvetti on irti. Saksalaisten joukot kohtaavat niin Puolan vastarintaliikkeen kuin Ison-Britannian ilmavoimat. Huhujen mukaan koko SS-Dirlewanger-divisioona teurastettiin yhdessä yössä. Sven Hassel ja muut 27. panssarirykmentin sotilaat on määrätty tuhoamaan kaiken, mitä heidän tielleen osuu. Puolalaisten sissisotilaiden ja sadististen SS-joukkojen ristivedossa he etenevät kohti Varsovan helvetintulta.

Sota itärintamalla kiihtyy ja muuttuu veriseksi asemasodaksi. Sven Hassel ja muut 27. panssarirykmentin sotilaat löytävät itsensä keskeltä Balkanin verisiä taisteluita neuvostopartisaaneja vastaan. Juoksuhautoihin sataa palopommeja ja käsikranaatteja. Kukaan ei usko lähtevänsä rintamalta elävänä. Mitä kauemmin joukkojen lahtaus jatkuu, sitä äänekkäämmäksi kasvaa kritiikki Hitleriä ja Wehrmachtia kohtaan. Herran hylkäämät on yhdestoista osa sotakirjasarjaa, joka kertoo Sven Hasselin elämästä Saksan armeijan rangaistusjoukoissa.

Linnoitusta tuskin näkee lumituiskun läpi, mutta kukkulan huipulla se on – GPU:n vankila. Läpäisemättömän ja vihamielisen maaston ympäröimä sijainti on täydellinen neuvostolinnoitukselle. 27. panssarirykmentin käskyt ovat yksinkertaiset: Ei ole väliä, käyttävätkö sotilaat tykistöä, konekiväärejä vai paljaita käsiään, sotilaiden on vallattava vankila hinnalla millä hyvänsä. Sven Hassel ja muut rykmentin sotilaat ovat tottuneet mahdottomiin tehtäviin ja julmiin taisteluihin, mutta nyt edessä on jotain pahempaa kuin he ovat koskaan kokeneet.

Het regiment rukt opnieuw op tegen het Rode Leger onder de nietsontziende aanvoering van hun krankzinnige legerleiding. De oorlog is zijn laatste fase ingegaan en de moraal in het Duitse leger is tot een dieptepunt gedaald. Maar voor het strafregiment van de hoofdpersonen is deserteren geen optie. Zij moeten doorvechten tot de laatste snik, aan het gevaarlijkste front van Europa.

Está congelando a -38oC. Stalingrado, inverno de 1942-1943. Um vento frio varre as planícies, jogando cristais de gelo em nossos rostos. Estamos marchando por milhares de corpos congelados. Os generais da SS estão marchando na frente do comboio, silenciosos e distanciados. Notamos que o general da SS está bravo há um tempo, um fanático que quer morrer em batalha, levando consigo tantos quanto possível.

Os soldados do 27o batalhão dos punidos batem em retirada. Bombas aliadas estão espalhadas por cidades alemãs e estão sujeitas a uma terrível remoção. Os tanques se arrastam pela estepe russa durante um inverno brutal, em uma marcha mortal que não parece ter fim. Milhares de refugiados inundam as estradas. Os jatos de guerra russos voam baixo, como açougueiros, transformando a massa de refugiados em gritos aterrorizados atravessando os céus.

O som horrível das esteiras do tanque se aproxima mais e mais. Conheço este medo que sobe pela minha espinha. Certamente morreremos se começarmos a correr cedo demais. Não sei como nos levantamos, as pernas simplesmente começaram a se mover automaticamente. O tanque se move sobre o buraco, esmagando tudo e continuando seu caminho.

Um comando especial do regimento de criminosos, vestindo uniformes russos, tomam quatro tanques russos T-34. Reconhecimento remoto atrás das linhas russas no Cáucaso. O ano é 1942. Por horas a fio, os tanques passam em direção ao leste. Grupos russos os desafiam diversas vezes. Seguimos os soldados em sua luta desesperada para encontrar o caminho de volta para as linhas alemãs. As distâncias são enormes, os amigos são poucos e a morte sempre os persegue.