In deze aflevering gaan we het hebben over Vroegkinderlijk trauma en chronische ziektes

Misschien klinkt dit als een vreemde combinatie, maar geloof me dat is het niet. Nu wil ik hiermee echt niet beweren dat iederéén die een chronische ziekte heeft, ook vroegkinderlijk (en/of ander) trauma heeft ervaren. Maar wel dat het op zijn minst de moeite waard is om je erin te verdiepen of dit bij jou misschien zo is. Hierbij spreek ik niet alleen over mijn eigen ervaringen, maar ook over die van vele anderen. En uit verschillende onderzoeken en stromingen in de geestelijke gezondheidszorg. Het is natuurlijk al langer bekend dat lichaam en geest elkaar beïnvloeden, zowel in positieve als in negatieve zin.

Toch vinden we het moeilijk om dit te zien en erkennen, als het onszelf overkomt. Dan blijven we toch verwoed zoeken naar medische oorzaken en laten onze trauma’s liefst verborgen. We worden boos en gaan steigeren als een arts over stress begint. Herkenbaar hoor, dat deed ik ook. Het zou alleen wel fijn zijn als artsen ook zouden kijken naar vroegkinderlijk of ander trauma wat je eerder hebt meegemaakt. Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat er op dit punt in je leven problemen zijn, misschien stammen je trauma’s wel uit de tijd voor je geboorte of uit je eerste levensjaren. Dan heeft het niet veel zin als een arts erover begint of je op dit moment stress ervaart in je leven. 

*triggerwarning*

Deze aflevering draag ik op aan JoAnna die op 23-01-2023 is overleden op eigen verzoek, nadat zij euthanasie heeft aangevraagd.

Zij is altijd open geweest over haar traject en heeft op tiktok iedereen meegenomen in haar proces. Daar heb ik haar ook leren kennen als lotgenoot.

Vermoed je dat iemand die je kent aan zelfmoord denkt? Dan is het belangrijk dat je er met diegene over praat. Maar misschien vind je zelfmoord geen makkelijk onderwerp. Wat zeg je wel, en wat beter niet?

In deze aflevering vertel ik de do's en de dont's. Ook deel ik mijn eigen verhaal op dit gebied en deel ik hoe een euthanasie aanvraag in zijn werk gaat.

Denk je aan zelfmoord of wil je weten waar je terecht kan met je verhaal. Bezoek dan de website https://www.113.nl/

Of bel gratis naar 0800-0113

In deze aflevering vertel ik meer over waarom en hoe je no contact gaat met je ouder of met je kind. Ook deel ik mijn ervaring op dit gebied. "Maar het blijven toch je ouders!” of "Het is je kind" is een veelgehoorde reactie als een (volwassen) kind aangeeft geen contact meer met ouders te hebben of een ouder met hun kind, maar wat als ouders (emotioneel) nooit beschikbaar zijn (geweest) voor een kind of het kind zo destructief is door verslaving of door teveel trauma's. Wat als ouders vooral druk met zichzelf en hun eigen onvervulde innerlijke wensen zijn? Wat als ouders deze innerlijke tekorten op hun eigen kroost verhalen? Geen kind of ouder zal ‘zomaar’ besluiten het contact met ouders of hun kind te verbreken. Kinderen of ouders die hiervoor kiezen zijn over het algemeen juist niet egoïstisch of gemakzuchtig. Deze kinderen of ouders hebben een leven lang geprobeerd het ‘juiste’ te doen. Een leven lang geprobeerd de ouder(s) tevreden te stellen of de ouder heeft toxic gedrag van hun kind lang genoeg gepikt. Zij voelen zich betrokken en verantwoordelijk voor alles en iedereen. Zij hebben kritiek, vernedering, verwaarlozing, misbruik, agressie, pesterijen en onveiligheid doorstaan die kinderen of ouders uit functionele gezinnen zich niet in kunnen denken. Bedenk, voordat je een oordeel velt over iemand die het contact met ouders of kind verbroken heeft, omdat je dit onbegrijpelijk vindt, je dit waarschijnlijk niet begrijpt omdat je een ‘lucky one’ uit een functioneel gezin bent. Het getuigt juist van een enorme kracht en enorme moed van deze kinderen of ouders om ondanks de vooroordelen en de bijbehorende eenzaamheid deze keuze te maken.

In deze aflevering ga ik het hebben over je eenzaam voelen na misbruik en wat dit met mij heeft gedaan en nog steeds doet.

Heb je het gevoel dat je altijd alleen zal blijven na misbruik?

Ik weet met heel mijn hart dat alleen blijven na misbruik dit een van de pijnlijkste gedachten is die een mens kan hebben.

“Na alles wat ik heb meegemaakt, en hoe hard ik ook probeer lief te hebben en bemind te worden, ik zou ALLEEN kunnen eindigen.”

Deze gedachte achtervolgde me en het bleek mijn realiteit te zijn.

De jaren vlogen voorbij. Keer op keer merkte ik dat ik geïnvesteerd had in relaties om verwoest te worden, te moeten herstellen en dan alleen te eindigen … opnieuw … meer gebroken en wanhopig elke keer dat het gebeurde.

Als je de intense pijn van “eenzaamheid” voelt, is de volgende informatie in deze aflevering voor je bedoeld.

Na het trauma van narcistisch misbruik, kun je ervoor kiezen om alleen te zijn. Wil je nooit meer het risico lopen om diep met iemand in contact te komen?

Dit is volkomen begrijpelijk als je weet hoe kostbaar het emotioneel, mentaal, fysiek, spiritueel en financieel is om een ​​relatie te hebben met een giftige persoon.

*deze aflevering betreft een trigger warning*

In deze aflevering gaan we het hebben over de campagne #durftezien

Ik vertel in deze aflevering hoe ik mijn coming out over mijn geheim heb ervaren en vertel de do's en dont's wanneer een kind haar of zijn geheim deelt.

'Kijk niet weg, maar durf te zien!'

‘Het grootste probleem rondom seksueel misbruik van kinderen, is onze eigen afweer. Omdat we niet willen of kunnen geloven dat seksueel misbruik bestaat. Het is moeilijk om je voor te stellen dat seksueel misbruik plaatsvindt bij jou in de straat, wijk, of vereniging. Maar weet dat seksueel misbruik niet ver weg is, maar heel dichtbij. De mensen die het doen zijn gewone mensen uit onze familie- en vriendenkring. We kennen allemaal wel iemand die misbruik is overkomen of heeft gepleegd.

Als we seksueel misbruik willen stoppen, dan is het belangrijk dat we de confrontatie aangaan met deze ongemakkelijke realiteit. Met de campagne #durftezien vragen we mensen na te denken over wat hun ongemak en wegkijken kan doen met slachtoffers. We willen mensen wijzen op de pijn van slachtoffers over het niet gehoord en gezien worden.’


Bezoek de website Durf te zien - Centrum Seksueel Geweld Hierin vind je nog meer informatie en verwijzingen wat te doen en waar op te letten.

Ook kan je anoniem chatten of bellen.

Ik hoop met mijn aflevering een bijdrage te kunnen leveren. Om dit taboe te doorbreken.

In deze aflevering gaan we het hebben over of je wel (voldoende) hebt gerouwd over je trauma's.

Er zijn twee belangrijke factoren die bijdragen aan het ontstaan van trauma:

• De dingen die gebeurd zijn.

• De dingen die niet gebeurd zijn, maar hadden moeten gebeuren.

Trauma ontstaat dus zowel uit dingen die aanwezig zijn als uit dingen die afwezig zijn. Beide zijn even belangrijk en beiden moeten mee worden genomen op de weg naar heling.

Vergeet mij niet te volgen wanneer je meer wil weten over de eg naar zelfliefde. Ik kan het erg waarderen, wanneer je een comment achter laat en mij laat weten hoe je deze aflevering hebt ervaren.