Een portret van Rini, docent Aardrijkskunde op het St. Oelbert Gymnasium in Oosterhout. Lisette Bastiaansen, zelf pedagoge, nomineerde haar en schrijft: 'Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht tussen ons (de ouders), Jens (onze zoon) en de mentor (mevrouw Van der Pol). We botsten. En hoe. Een gesprek over wie wat waarom deed en zei, volgde. Dat gesprek deed wonderen. Rini is een oerpedagoog, in woord en daad.' Lisette onderbouwt dat prachtig in haar mail, ze schetst precies de Rini die we ontmoeten in deze podcast. Afgelopen voorjaar haalde Jens zijn diploma. Zonder Rini was dat niet gelukt, gaf hij zelf ook aan. Nadat hij de uitslag had gekregen van zijn ‘officiële’ mentor in zijn laatste jaar, was Rini, zijn ‘onofficiële mentor’, dan ook de eerste die hij belde.

Een portret van Mike, die als pedagogisch conciërge werkt aan de Thorbecke Talentschool in Nieuwerkerk. Met een grote glimlach heette hij ons welkom. Terwijl wij onze lampen, camera's en audio-apparatuur naar binnen sleepten grapte een leerling dat Mike niet moest denken dat we voor hèm kwamen, waarop Mike warm zijn brede arm om de schouder van de leerling sloeg. Tijdens de rondleiding deelde hij boksen uit aan leerlingen, maakte hij gebbetjes met ze. De fijne band was voelbaar door het hele gebouw. Dat past bij wat zijn oud-collega Inge schreef: 'De boze leerling, de ongeziene leerling, de lieve leerling, Mike ziet ze allemaal op een manier die voor hen goed is. Mike is meer pedagoog dan conciërge.'

Een portret van Wim, die lesgeeft aan groep 5 op basisschool de KeizersKroon in Pijnacker. Zijn directrice, Louise, schreef ons: 'Meester Wim is voor alle kinderen voorspelbaar en duidelijk. Hij stimuleert de kinderen het beste uit hun zelf te halen, door een positieve benadering. En het aller belangrijkste, hij ziet de kinderen zoals ze zijn en laat ze in hun waarde. Hij weet heel goed tegemoet te komen aan de onderwijsbehoeften van zijn kinderen in zijn klas.'

Of zoals de ouders van een van zijn leerlingen het zeggen: 'Wim geeft structuur, maar is ook flexibel. Mijn zoon weet waar hij aan toe is in de klas door zijn duidelijkheid en zijn persoonlijke aandacht per leerling Een lieve meester, die met geduld en plezier de kinderen lesgeeft. Een meester met passie voor zijn vak, die zijn enthousiasme goed over weet te brengen aan de leerlingen.'

Een portret van Kareem, onder andere docent Sociaal Werk bij Curio, Breda. In 2023 werd hij genomineerd voor de titel docent van het jaar en naast zijn werk voor Curio helpt hij jongeren vanuit diverse rollen hun talent te ontwikkelen. In dit gesprek verkennen we de kern van al zijn werk: intrinsieke interesse.

Een portret van Jaimy, locatiedirecteur van Kindercampus De Piloot. Een school voor speciaal onderwijs, met ook passende buitenschoolse opvang in huis. Jaimy droomt van inclusief onderwijs maar daarvoor moet óók de samenleving inclusief zijn, stelt ze. Tot die tijd biedt ze met De Piloot een warme plek waar haar leerlingen zich veilig kunnen ontwikkelen.

Een portret van Mohamed, opleidingsmanager van het Zadkine Startcollege in Capelle aan de IJssel. We hebben elkaar eerder ontmoet bij een voorstelling van PS Theater Leiden, gebaseerd op de ervaringen die de acteur van het stuk, Mahfoud Mokkadem, opdeed in zijn tijd als docent op deze school. De centrale vraag: hoe maak je verbinding met jongeren die soms verstrikt raken in de ingewikkelde omstandigheden waarin ze opgroeien? Mohamed neemt ons mee in de wijze waarop hij dat in Capelle vormgeeft.

Een portret van Djen. Ze maakt theater met mensen met een beperking en studeerde aan de lerarenopleiding Gezondheidszorg en Welzijn. Daar kreeg ze les van Monique, die we ook portretteerden voor deze serie. Monique stuurde ons een tekst die ze schreef toen Djen, ondanks haar kwaliteiten voor de klas, worstelde met het behalen van haar diploma: 'Ze is zeer slim, creatief en origineel en heeft vervolgens natuurlijk moeite zich te wurmen in het keurslijf van het curriculum. Maar ze is een fantastische docent met oog en hart voor buitenbeentjes. Die houdt ze moeiteloos binnenboord met haar originele kijk op mensen en haar natuurlijke talent tot verbinden.' In deze aflevering vertelt Djen hoe ze altijd naar taal zoekt om de ander goed te verstaan.

Een portret van Monique: hoofddocent Pedagogiek en Didactiek aan de lerarenopleiding Gezondheidszorg en Welzijn aan Hogeschool Rotterdam. Haar oud-student Djen schreef: 'Monique luistert hardop. Geen oordeel, geen medelijden, maar oprechte interesse. Nieuwsgierig naar hoe ik de wereld beleef. En dat voelde zo verdomd fijn. Heel even was het niet erg om anders te zijn. Ze ziet wie ik ben en ziet wat ik kan.' De pedagogiek is alles wat Monique vanzelfsprekend vindt aan een docent, legt ze in deze aflevering uit.