ក្រោយពីការសង្គ្រោះដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះរាស្ត្រទ្រង់នៅឯសមុទ្រក្រហមរួចមក ម៉ូសេបាននាំពួកគេចេញពីសមុទ្រចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន។ ទឹកដីទីរហោស្ថានជាវាលខ្សាច់ ក្តៅហើយស្ងួត គឺមានទឹកតិចតួចណាស់។

ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ប្រជាជនបានមកដល់កន្លែងមួយ ដែលមានឈ្មោះថា ម៉ារ៉ា ជាកន្លែងដែលពួកគេបានរកឃើញទឹក។ ប៉ុន្តែទឹកនៅទីនោះល្វីងណាស់ដែលនាំឱ្យប្រជាជននាំគ្នាត្អូញត្អែរនឹងលោកម៉ូសេ។ ព្រះក៏បានធ្វើការអស្ចារ្យឱ្យទឹកល្វីងនោះទៅជាផ្អែមអាចផឹកបាន។

ក្រោយមកទៀត ពួកគេបានមកដល់ទីរហោស្ថានស៊ីន ហើយពួកគេបានរអ៊ូរទាំនឹងព្រះម្តងទៀត។ ព្រះក៏បានប្រទានសាច់ នំម៉ាន៉ាឱ្យពួកគេបរិភោគ។

មួយរយៈក្រោយមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចាកចេញពីទីរហោស្ថានស៊ីន បន្តធ្វើដំណើរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយនៅវាលរហោស្ថានតាមការបង្គាប់របស់ព្រះ។ នៅពេលពួកគេដំឡើងត្រសាលនៅកន្លែងមួយ ដែលមានឈ្មោះថារេផិឌីម នៅទីនោះ គ្មានទឹកឱ្យពួកគេផឹកសោះ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្អូញត្អែរប្រាប់ម៉ូសេ។ ព្រះក៏បង្គាប់ម៉ូសេឱ្យវាយបន្ទះថ្មនៅលើភ្នំហោរែប នោះទឹកបានហូរចេញពីថ្មឱ្យពួកគេបានផឹកច្រើនតាមដែលពួកគេចង់ផឹក។

Wilderness Woes and Relief (Exodus 15:22 – 17:7)

After God’s amazing rescue of His people at the Red Sea, Moses led them away from the sea and into the wilderness. The wilderness land was a desert. It was hot and dry. There was little water.

After a few days, the people came to Marah where they found water. But the water there was so bitter the people complained to Moses. God changed the bitter water into sweet, drinkable water.

Later, they arrived in the wilderness of Sin and complained to God again. God provided them the meat and bread, manna, to eat.

After a time, the Israelites moved from the Desert of Sin and continued to travel from place to place in the desert as the Lord told them. When they camped at a place called Rephidim, there was no water there. The Israelites complained to Moses. God told Moses to hit the rock at Mount Horeb and suddenly the water came out of the rock for the people to drink as much as they wanted.

លោកម៉ូសេបានដឹកនាំប្រជាជននៅពេលពួកគេចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទ។ នៅពេលថ្ងៃ ព្រះបាននាំមុខពួកគេក្នុងរូបភាពជាពពកក្រាស់ រីឯនៅពេលយប់ព្រះបាននាំមុខពួកគេដោយអណ្ដាតភ្លើងវិញ។ នៅពេលដែលលោកម៉ូសេ និងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលធ្វើដំណើរមកដល់សមុទ្រក្រហម ពួកគេបានបោះជំរំនៅលើច្រាំង។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ព្រះចៅផារ៉ោនបានចាត់កងពលដ៏ធំរបស់ខ្លួន ដើម្បីទៅតាមនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឱ្យត្រឡប់មកវិញ។

ពេលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានឃើញកងទ័ពអេស៊ីព្ទកំពុងចូលមកជិតពួកគេៗភ័យតក់ស្លុតជាខ្លាំង។ ប៉ុន្តែ កាលលោកម៉ូសេលើកដៃឆ្ពោះទៅសមុទ្រក្រហម នោះព្រះបានញែកទឹកដោយកម្លាំងខ្យល់បក់យ៉ាងខ្លាំងពីទិសខាងកើត។ ព្រះបានញែកទឹកសមុទ្រក្រហម និងបង្កើតប្រឡោះដីស្ងួតសម្រាប់ដើរទៅត្រើយម្ខាងទៀត។

រទេះសេះ និងទ័ពសេះទាំង ប៉ុន្មានរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនបានដេញតាមពួកគេចូលទៅក្នុងសមុទ្រ។ លោកម៉ូសេបានលើកដៃទៅលើសមុទ្រក្រហម។ នៅថ្ងៃរះ ទឹកបានហូរ ត្រលប់មកកន្លែងដើមវិញ។ កងទ័ពអេស៊ីព្ទបានព្យាយាមរត់ចេញពីសមុទ្រដែរ ប៉ុន្តែ ព្រះបានវាយពួកគេចូលទៅក្នុងសមុទ្រ។ ទឹកសមុទ្យបានគ្របលើកងទ័ពទាំងមូល របស់ផារ៉ោន រហូតធ្វើឱ្យពួកគេទាំងអស់បានលង់ទឹកស្លាប់នៅក្នុងទឹកសមុទ្រទៅ។

The Red Sea Miracle (Exodus 13:17 – 15:21)

Moses led the people as they left Egypt. During the day​ God went ahead of them in a thick cloud. During the night, God went ahead of them in a flaming fire.

As Moses and the Israelites traveled, they came to the Red Sea. There they set up camp on the shore. Meanwhile, Pharaoh sent out his big armies to bring the Israelites back.

When the Israelites saw the Egyptian army approaching them, they were terrified. But As Moses reached his hand out over the Red Sea, God pushed the water back with a strong east wind. God parted the waters of the Red Sea and turned the sea into dry land​ so they could walk to another seashore.

All of Pharaoh’s horses, chariots, and horsemen followed God’s people into the sea. At sunrise, the waters of the sea went back into place. The Egyptians tried to run from the sea, but God swept them into it. The water covered Pharaoh’s entire army. All of them drowned in the waters of the sea.

ដោយព្រោះផារ៉ោនមិនបានស្តាប់តាមម៉ូសេ ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ជូន១០គ្រោះ កាចមកលើស្រុកអេស៊ីព្ទទាំងមូល ដើម្បីធ្វើឱ្យផារ៉ោនយល់ព្រមឱ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។

គ្រោះកាចទី១ ព្រះជាម្ចាស់បានផ្លាស់ប្រែទឹកក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទឱ្យក្លាយជាឈាម។

គ្រោះកាចទី២ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតសត្វកង្កែបពីទន្លេ ស្រះ ព្រែក បឹងបួរ វារឡើងមកចេញពីទឹក មកគ្របពេញក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទ។

គ្រោះកាចទី៣ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតសត្វសុចចេញពីធូលីដីមកខាំមនុស្ស និងសត្វពេញក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទ។

គ្រោះកាចទី៤ ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ជូនរុយទាំងហ្វូងៗមកលើអេស៊ីព្ទ។

គ្រោះកាចទី៥ គឺសត្វស្រុកទាំងប៉ុន្មានរបស់ជនជាតិអេស៊ីព្ទបានស្លាប់ទាំងអស់។

គ្រោះកាចទី៦ ព្រះបានបង្កើតជាបូសក្លាយធ្លាយចេញជាដំបៅ ក៏កើតឡើងពីលើក្បាល ដល់ចុងជើងនៅពេញខ្លួនរបស់មនុស្ស ហើយនឹងពួកសត្វផងនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ។

គ្រោះកាចទី៧ ព្រះទ្រង់បានបណ្ដាលឱ្យមានព្យុះព្រឹលដ៏អាក្រក់នៅក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទ។

គ្រោះកាចទី៨ ព្រះជាម្ចាស់បាននាំកណ្ដូបទៅគ្រប់កន្លែងក្នុង ស្រុកអេស៊ីព្ទ។

គ្រោះកាចទី៩ គឺជាគ្រោះកាចនៃភាពងងឹត។

គ្រោះកាចទី១០ គឺជាការស្លាប់កូនប្រុសច្បងទាំងអស់របស់ជនជាតិអេស៊ីព្ទរួមទាំងបុត្រច្បងរបស់ស្តេចផារ៉ោនដែរ។

នៅទីបំផុត ស្តេចផារ៉ោនយល់ព្រមអនុញ្ញាតឱ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទ បន្ទាប់ពីពួកគេបានរស់នៅក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទអស់រយៈពេល៤៣០ឆ្នាំ។

Plagues and Deliverance (Exodus 5 – 12)

Pharaoh did not listen to Moses, so God sent ten plagues over Egypt in order to let the Israelites leave Egypt as God desired.

1. First plague: God turned the water in Egypt into blood.

2. Second plague: God made frogs from the river, ponds, and streams come up out of the water and cover the land of Egypt

3. Third plague: God sent gnats to attack all of the people and animals of Egyptians.

4. Fourth plague: God sent flies swarmed in the Egyptian houses.

5. Fifth plague: all of the Egyptians' livestock died.

6. Sixth plague: God caused boils to come upon every person and animal in Egypt.

7. Seventh plague God sent huge hailstones that crushed every plant and all the crops in the fields over Egypt.

8. Eighth plague God sent locusts over Egypt.

9. Ninethplague was a plague of darkness.

10. Tenth plague is the death of all the firstborn boys of Egyptians including the firstborn boy of King Pharaoh.

Finally, King Pharaoh permitted Israelites to leave Egypt after they had lived there for 430 years.