نام من عبدالباری است و من یک معتاد جنسی هستم. دوستانم در آمریکا نامم را به‌صورت اَب-دِل-باه-ری تلفظ می‌کنند، اگر بخواهم صادق باشم؛ هنوز به کلمة «معتاد جنسی» عادت نکردم. من هیچ‌وقت دقیقاً نمی‌دانستم که چه مشکلی دارم. فکر می‌کردم که فقط یک آدم عادی با عادت زشتِ تماشای پورن و خودارضایی هستم. ولی آن‌طور که معلوم شد، اصلاً عادی نبودم.

نام من دیو است. من یک معتاد جنسی در حال بهبودی هستم و به لطف خداوند و این انجمنِ شگفت‌انگیز، از اول آگوست 1985 هشیاری جنسی دارم (مرداد 1364). من زمانی وارد انجمن معتادان جنسی گمنام شدم که به امید نجات‌دادن ازدواجم از همسر اولم جدا زندگی می‌کردم. با این حال پس از دو سال پاکی، نهایتا طلاق گرفتیم و به لطف خداوند، کاملاً متوجه شدم که نباید در هیچ نوع رابطة عاشقانه‌ای باشم، چه برسد به یک رابطه متعهدانه. این موضوع زمانی برایم روشن شد که در جلساتی که در یک مرکز مشاوره برای خانواده الکلی‌ها برگزار می‌شد، شرکت کردم. در آن زمان یک سال و نیم پاکی داشتم. متوجه شدم که خانواده خودم نیز الکلی بوده‌اند، بنابراین ملاقات با یکی از درمانگران آن مرکز را آغاز کردم. همان‌جا بود که به یک نوار کاست درباره هم‌وابستگی و قرار ملاقات گوش دادم؛ آن صحبت‌ها، یک رویکرد سالم برای ایجاد رابطه عاطفی در دوران بهبودی را توضیح می‌داد

وقتی در سن ۲۶ سالگی وارد SA شدم، مجرد بودم. هوشیار شدم و در طول چندین قرار ملاقات و رابطه، هوشیاری‌ام را حفظ کردم. همسرم را پس از ۱۶ سال پاکی ملاقات کردم و در طول دوران آشنایی و ۱۲ سال زندگی مشترکمان (تا به امروز) نیز هوشیاری‌ام را حفظ کرده‌ام.

پس از تکمیل تراز آسیب‌های قدم چهارم، بسیار سپاسگزار شدم، چون متوجه شدم هر شخصی که پس از شروع پاکی با او رابطه داشتم، در مقایسه با نفرات قبلی، آسیب کمتری دیده است. هنوز کارهای زیادی برای انجام باقی مانده، اما توانایی من برای داشتن روابط سالم از زمان پیوستن به SA بهبود یافته است. می‌خواهم برخی از پیشرفت‌هایی را که در این ترازنامه مشاهده کردم، توضیح دهم.

من اخیراً به مدت سه ماه با یک نفر قرار می‌گذاشتم. ماه اول عالی بود، اما در ماه دوم، احساس کردم او از نظر عاطفی خود را کنار می‌کشد. در ماه سوم، خداحافظی و قطع ارتباط کردیم.

اوایل ماه سوم، این موضوع را با او در میان گذاشتم که چندهفته‌ای است در ارتباطاتمان تغییری احساس می‌کنم. او کمی فکر کرد، سپس متوجه شد که چرا خودش را کنار می‌کشد. وقتی در موردش گفتگو می‌کردیم، هر دو متوجه شدیم که مشکلی وجود دارد که هیچ یک از ما نمی‌توانیم بر آن غلبه کنیم. برای ادامه مسیر، می‌بایست یک نفر خود را فدای دیگری می‌کرد و این کار درستی به نظر نمی‌آمد. ما به بن‌بست رسیده بودیم.

I recently dated someone for three months. The first month was great, but by the second month, I felt like he was pulling back emotionally. By the third month, we said our goodbyes.

Earlier in the third month, I broached the topic to him that I had been feeling a change in our communications for a few weeks. He thought about it, then it dawned on him why he was pulling back. As we discussed it, we both realized it was something that neither of us could overcome: For us to continue forward, one person would have to sacrifice themselves for the other. That didn't feel right. We had hit an impasse.

My name is Abdelbarie, and I’m a sexaholic. Friends in America would pronounce my name Ab-del-BAH-ree, but to be honest, it’s the word “sexaholic” I’m still not used to. I never knew exactly what was wrong with me. I thought I was just a normal guy with a nasty porn and masturbation habit. As it turns out, I’m not normal at all.

We are greatly saddened by the sudden passing of the ESSAY Editor, Luc D. As you can see by this issue, ESSAY will continue—although it won’t be the same without Luc’s magic.

I was on the Board of Trustees (BoT) in 2020 when we needed a new editor for the ESSAY. Luc D. stepped forward among other applicants for the position who all had extensive experience in graphic design and magazine layout. The BoT felt he was clearly sent by God to serve SA when we hired Luc. He served as Editor for four years.